பாஞ்சாலி சபதம் வெண்பாவில் -011

துரியோதனன் பதிலுரை

125

மூடன் சுயோதனன்  முன்னவன்சொல் கேளாது

பாடம் பலவுரைத்தான்   -கோடாது

நின்றிடும் மன்னன் மனநிலை நீர்க்கவாய்

வென்றிடும் வார்த்தை விளைத்து 

126

மோதிடவும் அஞ்சுகிறாய் மொத்தமாய் சாய்த்திட 

சூதினிற்கும் அஞ்சுகிறாய்  துன்பத்தை ஊட்டுகிறாய்

மாதிறம் மட்டும்தான்  மாறாமல்  ஏற்றிடுவேன் 

வாதினி ஏனாம் விளம்பு

127

விதுரன் அறிவால் விளம்புகிறாய் உந்தன்

மதிகெட்டுப் போனதோ  மன்னா இதுவரை

பாண்டவர்க்கே பாசம் பயந்தவன்  உன்னிளையோன்

மாண்டிடினும் மாறான் மனம்

128

கானகத்தில் வாழுகின்ற காட்டுத் தபசியர்போல்

தானறிந்த பல்துதியுன்  தம்பி பகர்கிறான் 

மானமிலான் தன்மனதில் மாண்பிலான் சொல்கேட்டால்

வானகம் செல்வேன் மறைந்து. 

129

வெல்லுதல்  வேந்தர்க் கடமை பகையெதிர்த்து

செல்வது நம்முரிமை  செற்றில்  பகையழிக்க

நல்வழியோ தீவழியோ நாணாது  ஏற்கவெனச் 

சொல்வது முன்னோரின் சொல். 

130

பகைத்தவர் ஓங்கிட பாண்டவர் நம்மை

நகைத்திட வாழல் நலமோ குகைக்குள்

திகைத்து பயந்திடும் சீயம் சிறக்குமோ

பகையழித்தல் ஒன்றே பலன். 

131

பழையநிதி போதும் பகைவேண்டாம்  என்றால்

விழைந்துநம் வாழ்வதனை வீணர்கள் கொள்வர்

இழைப்பர் கொடுமை இயலாதுநாம் காண்போம்

பிழைத்து இருக்கும் பிழைப்பு 

132

போர்த்தொழில் வேண்டாது போவென்றால் வேறான 

ஓர்த்தொழில்  உண்டு  உனக்க்தனை சொல்வேன்கேள்

பார்புகழ் மாமனின் பண்டைத் தொழிலுண்டு

சார்வோம் அதையும் சற்று

134

மோதுபோர் இன்றி முடிக்கலாம் இச்சைகளை

சூதுக்(கு) அழைத்திடு துன்பங்கள் ஏதுமின்றி

மாதுடை ஐவரையும் மாண்பிழக்கச் செய்திடுவோம்

ஏதுபிழை உண்டோ இயம்பு

135

ஓவியம் போலாய் உறைந்துநின்ற   தந்தையிடம்  

கூவிபல குன்றுதோள் கோமகனும் சொல்லிட்டான் 

ஆவி இறுத்திடுவேன் ஐயா இதைமறுத்தால்

பாவியுன் பாதத்தில் பார்